Konu: Sagopa Konuşuyor... C.tesi Ara. 13, 2008 10:46 am
Sagopa Yazıyor:::
Selamu aleykum ve rahmetullahi ve berekatuhu,
Uzun bir turnenin bitimindeyiz.Ben de bittim,kolo da.Ama çok da eğlendik,yaptığımız işi daha da kabullendik,dinleyiciyi tarttık,gittiğimiz güzel şehirlerden sevdiklerimize hediyeler aldık.Bazen çok heyecanlandık bazen ister istemez gerildik,genelde tebessüm hakimdi.Konserler zinciri boyunca aklımız sürekli doluydu.Bir sonraki planlar için düşüncelere daldık.Kendi adıma ben şunu söyleyebilirim;bazen sahnedeyken sanki orada değilmişim başka başka kimselerle sohbetteymişim gibi hissettim.Çok yıprandık biz bu sene.Çok yıpratıldık biz bu sene.Hala da bu iş için yıpranmaya devam ediyoruz.Bu işler böyle oluyor.Hem çalışmalı hem de kavuşmalıyız.Artık kavuşmalara alıştık sanırım.Yılın belli zamanları kavuşmazsak eksiklik oluyor.Henüz K.I.T.S çıkalı pek uzun bir zaman olmadı ama ben o albümü 2 sene önce yapmış gibiyim.Hatta ben artık K.I.T.S i dinlemiyorum.Geçende turne esnasında menajerim Yılmaz ‘’dinleyek sago’’ dedi,takti cd yi dinledik.Güzel iş,güzel şarkılar.Ama onların bana verdiklerini ben size çoktan aktardım.Ah bir de şu düşüncelerimi sizlere tam olarak anlatabilsem… Konuyu gıdıkladık normale dönsün.Turne İzmit,Sakarya gibi illerdeki muhteşem konserlerle başladı.Ahaliye söz yok,laf yok.Tempo ve coşku haddindeydi.Eller havada,sesler sondaydı.Konya benim için çok özeldir,malum ne kadar mühim zat varsa Hazret-i Pir-i Rumi yi görmeden geçmezler bu ülkeden.Bizde her sene olduğu gibi yine Konya ziyaretinde sultanı yadettik,ziyaretçisi olduk.O esnalarda dinleyenlerimle resim,selam vs…yine Konya ahalisi ve kendilerine has coşkularıyla harika bir konser.Sonra Kayseriye vardık.Oldukça coşkulu bir Kayseri,gayet heyecanlı bir ahali.Antakya ya vardığımızda Habib-i neccar Hz ne ziyaretçi olduk.Mübarek ne güzel gündü,yağmur yağıyordu,bereketler feyizler vs…sonrasında Antakya mutfağı,nihayetinde coşku dolu bir konser.Gaziantep sonraki ayaktı.Antep ahalisi gerçekten bu işi sahipleniyor.Coşkuları dinmiyor ne güzel. İzmir yılın konserine ev sahipliği yaptı.Kelimeler kifayetsiz.Ne dersem eksik derim.Eşlik,iştirak,topluluk fikri,ses sonda,dorukta bir coşku.muhteşemdi.O Şahane konserin ardından Muğla’ya vardık.Ama ne vardık!...Vardığımızda konser alanının kocaman bir spor salonu olduğunu gördük.duvarlara çarpan sesin geri dönüşü konseri imkansız kıldı.ayrıca güvenlik eksikliği vardı.dışarıda içki içenler ve o kafayla maneviyat içeren şarkıları dinlemeye gelen garipler.Onlar çok garip insanlar,beni anlamış olsalardı bana ellerindeki bira ya da içki şişesiyle misafir olmazlardı.Muğladaki bu görüntüler bizi iptale götürdü.Oradaki dinleyenlerden özür dilerim.Tamamen organizatör hatası ve tamamen bir fiyasko.Ne diyebilirim ki,övgüyü hak etmiyor bu son. Sonra Ankara ya vardık.Kocaman bir salon ,her yer insan,herkesin elleri havada.hadi gönder gelsin artık modunda bir bekleyiş.Beni şaşırtan şey konserin girişindeki sessizlik.sakın şaşırmayın:) İnsanlar içeriye alınmaya başlandığında şunu fark ettim Ankara ahalisi gerçekten konser başlayana kadar sessiz sedasız konserin başlamasını bekledi.o eski tezahuratın yerini bekleyişler almış.enteresandı.Her zamanki gibi harika bir eşlik ve eğlence vardı. Memleket yolu göründü.Rizeyle başladım hayran olduğum karadenize.Gerçekten hem yediğimiz balıklar muhteşemdi hem de o mükemmel tatlı ve tabiî ki rize nin ilk kez görüştüğüm ahalisi.gayet coşkulu ve eğlenceli bir Rize nin ardından Samsun’a yani toprağıma vardım.aile saadeti yaşadım.uzun zamandır görmediğim ve muhabbet edemediğim ,çocukluğumun tamamını yakınen geçirdiğim en yakın kuzenimi gördüm.kısa bir süre 4.kattan kuma atladığımızı konuştuk,çocukluk hatıralarımızı yad ettik.İnsan eski zamanları hatırlayınca zamandan zamana bir geçiş oluyor.tıpkı o günkü gibi hissediyor ve o zamana geri dönüyorsun.bu ,bir parfümün sizleri nerelere götürebileceği,neler hatırlatabileceği babında bir şey.Yalnız bu güzelliklere varmadan evvel samsuna 256 km kala aracımızın tekeri patladı.2-3 saat zifiri karanlıkta dışarıda ayaz mahzur kaldık.Sonra yola yedek lastik ile devam ettik tam samsuna 55 km kala diğer lastik patladı.dedimki samsun plakası 55 bize şaka yaptı. Bu kabuslar vuku bulurken zifiri karanlıkta yola devam ededurduk.Rabbimize hamdolsun o an gözüm bir anda açıldı ve uyuklayan şöförü uyandırdım,kolera da aynen .birden yerimizden fırladık.yılmaz da aynen .şu an aranızda olmayabilirdik.manzarayı hala net hatırlıyorum.bariyelere 2 m kalmış.gidiyorduk şarampole.neyseki adam uyandı ve bizim ölümden kurtulmamıza vesile oldu.Allah’a sonsuz hamd-ü sena ederim.Elhamdülillahirabbil’alemiyn. Samsun konserimizde gayet coşkulu gayet heyecanlıydı.Aileye söylüyor gibi oluyorsun düşünsene zamanında simit aldığın ufaklıklar büyümüş,ufacık hanım kızlar üniversite mezunu olmuş hatta evlenip çocuk sahibi olanlar bile var.zaman ne çabuk geçiyor.ne doğru söylemişim diyorum’’akar sular dönmez geri,tıpkı gençliğim gibi’’. Eskişehir de de her zamanki cosku ve heyecan vardı.ne diyebilirim bilemiyorum.hafızamda baş örtülü bir bayan kaldı.salonun orta kısmında usulca tüm şarkılara eşlik ediyordu.dinleyenler de onun etrafını saygı çerçevesinde boşaltmışlar edebe uyuyorlardı.gerçekten böyle olması harika.bu şekilde örtüsü olan bayan arkadaşlarımıza kesinlikle bu şekilde davranın.bazen görüyorum izdihamdan o bayanları eziyorsunuz,üzülüyorum.bazıları tacizde bile bulunuyor estağfirullah.bu nasıl bir zihniyet anlamadım. Benim konserlerdeki ricamlarımdan biri budur.bayanlara daha nazik davranın.bazı bayanlar coşku esnasında kendini kaybediyor,o anda fırsatçılar işe koyuluyor.bu gerçekten sizi şebekten de alçak duruma düşürüyor.fi’emanillah. Bursa gerçekten harikaydı.konser muhteşemdi.bursa zaten harika.amcam da beni izlemeye gelmiş.sahnedeyken gördüm sahnenin yanına almış görevliler kendisini.ben de şarkımı söyledikten sonra sahneden kendisine selam verdim ailevi bir hal yaşandı.dinleyicilerle en çok konuştuğum konserdi.İskender kebap bursa da yenir,yanında da şıra içilir. Hep müzikten bahsetmiyorum ki,biraz muhabbet şeklinde olsun yazım.yeterince resmi biriyim zaten. Tam 2 konser daha kalmıştıki tırtladık.hem kolo hem ben.sağlık elden gitmeden ipleri elimize aldık.öylesine bir durum ki bu konserin nemi ve ıslaklığı üzerinizde uçuyor ve ertesi gün ateşler içinde yanıyorsunuz.bazen hiçbirşey anlamıyorsunuz her şey yolundaymış gibi devam ediyor ,doktora gidiyorsunuz diyor ki birikmiş bu hastalık şimdi patlıyor,açığa çıkıyor. Isparta ve Antalya ya borçlu olarak bu turneyi de bitirdik. Genel olarak şahane bir turneydi.muğla konseri güzel bir mekanda olsaydı,hastalanmadan son 2 konserimizi de gerçekleştirseydik mükemmel olacaktı.ama bu işler böyledir,yarına plan yapmak ahmağın işidir derler.Kısacası yorulduk ve artık dinlenme zamanımız geldi. Amma velakin yapılması gereken yeni işler var,saçlarımın beyaza dönmeyen kısımlarını da aklandırmam gerek işte bir müzisyenin hayatından bir not defteri. Unutmayın ki,bu iş paylaştıkça çoğalır.destekle ve sevgiyle büyür.bizlere gösterdiğiniz sevgi ve saygıdan dolayı müteşekkiriz.yine birçok hediye aldık sizlerden.konserlere elleriniz dopdolu geliyorsunuz,bizleri mahçubediyorsunuz.özellikle bana hediye ettiğiniz Kolera anahtarlığı beni çok duygulandırdı.bir de Konevi hazretlerinin harika kitabı ve Mevlana (Kaddesallahu sirrahu) rübaiyatı muhteşem.herkese ayrı ayrı teşekkürler.sizleri seviyoruz. Yeni çalışlamalarda görüşmek üzere. DİPNOT:pesimist ep 5 ‘’Kör cerrah’’ yakında…
] 
